“Eén lange lijdensweg”, zo klinkt gemeenteraadslid Sam Van de Putte over het Aalsters Crematorium. Na bijna 20 jaar is er nog steeds geen oplossing.
“In Sint-Niklaas was het dossier en de bouw van het crematorium rond in minder dan 4 jaar. Ook in Kortrijk en Leuven verliep alles veel vlotter. Aalst had al lang voor deze steden een crematorium kunnen hebben.”
Hoezekouter
Al in 1993 was er de vraag voor een crematorium in Aalst. De stad vond met de Hoezekouter de meest geschikte locatie aansluitend op de hoofdbegraafplaats van de stad. De Hoezekouter kon al snel op veel tegenstand rekenen, waardoor gezocht werd naar een nieuwe inplanting. Alle hoop op een snelle realisatie ging meteen in rook op.
Een nieuwe kouter
Met de Siesegemkouter werd een nieuwe locatie gevonden. “Uiteraard kon deze plaats onmiddellijk rekenen op de goedkeuring van de sp.a-fractie”, zo gaat Sam verder, “Een crematorium is essentieel voor de 80 000 Aalstenaars die nu een verre verplaatsing moeten maken naar Lochristi of Sint-Niklaas.” Een nieuw crematorium kost de stad geen euro. Integendeel, het zorgt ook nog eens voor extra werkgelegenheid in de stad. Voor een stad met een lage werkgelegenheidsgraad mooi meegenomen. Het crematorium is voorzien op de plaats van de vroegere steenkapperij en huidig bedrijf Schelfhout.
Hemeltergend
Anno 2011 blijft de beslissing voor het crematorium uit. Burgemeester Uyttersprot schuift de zaak door naar Vlaamse minister Muyters die van zijn kant de stad de schuld geeft. De minister wacht op het plan voor het milieueffectenrapport van de stad, de burgemeester zegt dat voor haar de zaak rond is en wacht op de wijziging van het RUP door de minister. “Een hemeltergend pingpongspelletje”, aldus Sam Van de Putte, “De Aalstenaar die voor crematies moet uitwijken naar andere locaties hebben er niets aan.”
“Wanneer alles goed verloopt, kan de procedure voor de wijziging van het RUP tegen eind 2011 starten en is een crematorium tegen 2014 misschien haalbaar”, zucht Van de Putte ontgoocheld.